Onze band met bepaalde dieren gaat terug tot de prehistorie. Paarden rennen over de wanden van grotten, beschilderd met natuurlijke kleurstoffen zoals oker, ijzeroxide en houtskool. De grotten van Lascaux in Frankrijk vormen het beroemdste venster naar deze kunstwerken, die dateren uit 15.000 v.Chr.
Het is onduidelijk wanneer paarden gedomesticeerd zijn geworden. Tegenwoordig beschouwen we katten en honden als huisdieren en koeien en ossen als vee, terwijl herten en elanden als wilde dieren worden gezien. Het paard bevindt zich ergens tussen deze twee in, tussen gedomesticeerd en wild.

Ik heb mijn eigen verhaallijn bedacht, gebaseerd op de vraag wat er zou zijn gebeurd als de prehistorische voorouder van het paard, de eohippus, zich in een ondergronds grottenstelsel had ontwikkeld. Eohippus betekent 'paard van de dageraad'. Hij was ongeveer 30 cm, oftewel drie handen hoog, bij de schouder. Hij zwierf rond op onze planeet tijdens het Eoceen (55 tot 58 miljoen jaar geleden) en wordt beschouwd als de oudste voorouder van het huidige paard.

De grotten staan voor een gevoel van veiligheid, een plek waar je jezelf kunt zijn en je ware aard kunt uiten. Op deze vergeten plek leven de paarden hun eigen unieke wilde leven, onbereden, ongetraind, gewoon om te zijn. En ja, ze zijn ook geïnspireerd door Jim Hensons Fraggles, want ook zij leven wild en vrij in een grottenstelsel.